Ιθάκη η Ομηρική (φωτο)

Δεν είναι λίγα αυτά που μπορεί κάποιος να γράψει για την Ιθάκη, το νησί του Οδυσσέα. Θα προσπαθήσω όμως να μη σας κουράσω.

Ιθάκη είναι αγάπη

Ιθάκη είναι μύθος 

Ιθάκη είναι επιστροφή 

Έιναι το νησί του ξακουστού στον κόσμο Οδυσσέα, που όσο και αν περιπλανήθηκε, όσο και αν ταλαιπωρήθηκε, έκανε τα πάντα για να γυρίσει πίσω. Έτσι κι εμείς που καταγόμαστε από 'κει και έχουμε πάρει την ευχή του, ό,τι και αν κάνουμε, όπου και αν πάμε, πάντα στην Ιθάκη θα γυρίσουμε. Και όχι μόνο εμείς...

Οι ντόπιοι λένε πως έχει μαγνήτη και έχουν δίκιο. Δεν είναι λίγοι και οι διάσημοι αστέρες και επιχειρηματίες, όπως η Μαντόνα, ή ο Μπίλ Γκέιτς, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και πολλοί άλλοι, που κάθε χρόνο διαλέγουν το νησί μας για να ξεκουραστούν. Ερχόταν και η συγχωρεμένη πια, η Νταιάνα και δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια, το δέος που ένιωσα όταν χαιρετηθήκαμε... 

Δεν θα ήταν υπερβολή να πώ, πως η Ιθάκη μας, με όλα εκείνα τα γραφικότατα χωριά με τα περίεργα ονόματα, τις Φρίκες, το Κιόνι, τον Πλατρειθιά, την Εξωγή, την Ανωγή κ.ά, με το υπέροχο Βαθύ στα νότια, που είναι και η πρωτεύουσα και με τις παραλίες της, που βρέχονται απο τα γαλαζοπράσινα και πεντακάθαρα νερά του Ιονίου είναι κανονικό στολίδι. Τα όμορφα μονοπάτια που σε οδηγούν παντού, από την Εξωγή στην Αρχαία Πόλη, ή απο το Κιόνι στο Βαθύ, οι παλαιοί Μύλοι, που οι πρόγονοί μας αλέθαν το στάρι με τις τεράστιες σκαλιστές πέτρες που χειριζόταν ο μυλωνάς, κάνουν το νησί μοναδικό!!!Ποιος δεν κολύμπησε στο Σκίνο, στο Φιλιατρό και στο Γιδάκι και δεν μαγεύτηκε; Ποιος δεν λάτρεψε τα Κουρβούλια (τρία στη σειρά),  που στη θιακιά διάλεκτο σημαίνει καμμένα ξύλα; Ποιος δεν είπε για το Μάρμακα, το βουνό με το εκκλησάκι της Παναγίας στην κορυφή του και την παραλία της Ρομποτής στους πρόποδες, πως δεν είναι ακόμη ένας παράδεισος; Ποιος δεν έφτασε στην Πλατινάμμο και δεν παρασύρθηκε;  Ποιος δεν κατέβηκε στον Άσπρο Γιαλό και δεν "τρελάθηκε" κολυμπώντας και αγναντεύοντας την Κεφαλονιά απέναντι, σε απόσταση αναπνοής;

Και μαγεμένος από τη θάλασσα όπως είσαι, το βράδυ σου μπορεί να περάσει όμορφα,  στα λίγα, αλλά ωραία μπαράκια, που η ατμόσφαιρα παντού ειναι "οικογενειακή". Ο Μύλος (ή αλλιώς η Κρεπερί) στο Βαθύ,  το Libro D'oro στις Φρίκες, το Σπαβέντο στο Κιόνι, είναι μερικά, που μπορείς να πιείς το κοκτέιλ σου και να αγναντεύεις τη θάλασσα και τις ομορφιές της, να μιλήσεις με όποιον περάσει και να γίνεις φίλος. Γιατί έτσι είμαστε όλοι εκεί. Φιλόξενοι, φιλικοί και ωραίοι!!

Οι σκέψεις για την Ιθάκη, δεν τελειώνουν, ούτε η αγάπη μου. Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, αλλά οι φωτογραφίες τα λένε καλύτερα απο εμένα. Το μόνο που θα πώ κλείνοντας είναι πως...

Η Ιθάκη είναι Ομηρική και ονειρική συνάμα!!! 

Μόνικα Γαλανοπούλου