Η Φωτογραφία στην υπηρεσία της ανθρωπότητας

Tom Stoddart

Η φωτογραφία αποτελεί ένα μέσο που μπορεί να αποτυπώσει την πλάνα αλήθεια, αλλά και την σκληρή αλήθεια. Όταν μάλιστα δουλεύει ως μέσο για το κοινό καλό σκοπό και την πληροφόρηση, τότε εκπροσωπεί ένα εργαλείο της φωτοδημοσιογραφίας πολύ δυνατό.
Η αναφορά μας γίνεται για την παρακάτω φωτογραφία του Τom Stoddart όπου απαθανάτισε έναν Σουδανό την ώρα που έκλεβε τροφή από ένα σκελετωμένο παιδί, θύμα φτώχειας και πολέμου. Εικάζεται ότι το παιδί της φωτογραφίας σερνόταν επί ώρες με σκοπό να λάβει τις προμήθειες σίτισης του, μιας και το Σουδάν εκείνη την περίοδο, το 1998 όπου τραβήχτηκε και η συγκεκριμένη φωτογραφία υπέφερε από λοιμό στη διάρκεια εμφύλιου πολέμου. 
Την στιγμή λοιπόν κατά την οποία το παιδί θα παραλάμβανε το μερίδιο του, από τις ανθρωπιστικές βοήθειες που είχαν επιτραπεί για πρώτη φορά να παράσχουν τροφή, ένας καλοντυμένος και καλοσιτισμένος άνδρας αρπάζει από το παιδί το σιτάρι και απομακρύνεται ατάραχος. 

Σουδάν, Ιούλιος 1998 - Tom Stoddart

Πολλοί λοιπόν έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Βρετανό φωτογράφο για την αμέτοχη στάση του, φωτογραφίζοντας και μόνο αυτό το περιστατικό, αφήνοντας αβοήθητο το παιδί. 
Η αλήθεια όμως διαφέρει, διότι όταν επέστρεψε στη χώρα του ο Τom Stoddart, ξεκίνησε μια εκστρατεία ενίσχυσης και πληροφορήσης μέσω της εφημερίδας Guardian για το τι γίνεται στη χώρα και ποιες είναι οι πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των πολιτών του κράτους. 
Δημοσιεύοντας έτσι μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών και αναρτώντας τα τηλέφωνα όπου πολίτες μπορούσαν να βοηθήσουν και να ενισχύσουν απευθείας του πληγέντες, κατάφερε να συγκεντρωθούν πάνω από 600.000 δολάρια.  
Το παιδί της φωτογραφίας που συγκίνησε την παγκόσμια κοινή γνωμή, είναι άγνωστο το τι απέγινε, ωστόσο η φωτογραφία έγινε πρωτοσέλιδο και βραβεύτηκε ως η καλύτερη ασπρόμαυρη φωτογραφία το 1998. 

Ευγενία Στεφανή 

 

Μαγειρεύοντας ζωγραφική!!!

Ποιος είπε ότι η τέχνη της ζωγραφικής και απεικόνισης διαφόρων σχεδίων, σχημάτων, τοπίων και προσωπογραφιών, περιορίζεται σε ένα καμβά, τοίχο, δρόμο; 
Μια καινούρια μόδα και δημιουργία διαφόρων τέτοιων έργων έρχεται να μας καταπλήξει μέσω της μαγειρικής τέχνης, μιας και συνδυάζει ταυτόχρονα γεύση, τεχνοτροπία και εγρήγορση.
Ας απολαύσουμε τα βίντεο, φτιάχνοντας τηγανίτες-προσωπογραφίες και όχι μόνο, με μοναδικό τρόπο, καταπλήσσωντας μας...

Ε. Σ.

Διαφημίσεις που άφησαν εποχή

Η διαφήμιση είναι το νούμερο ένα στοιχείο και στις μέρες μας, αφού μέσω αυτής υπάρχει η αύξηση της αγοραστικής κίνησης, προβάλλοντας έτσι διαφόρων ειδών προϊόντα. 
Στις μέρες μας, η τηλεόραση και το ίντερνετ είναι τα μέσα με τα οποία γίνεται μια διαφήμιση γνωστή, και με λιγότερη προβολή στα έντυπα, μιας και αυτά έχουν αντικατασταθεί από την τεχνολογία. 
Όμως υπήρξαν εποχές όπου η έντυπη διαφήμιση κατείχε ξεχωριστή θέση, κάνοντας φυσικά το προϊόν ελκυστικό και δημιουργώντας πάντα τα τότε πρότυπα της εποχής.  
Ας θυμηθούμε κάποιες διαφημίσεις της παλιάς εποχής. 

   

Ευγενία Στεφανή

Πλυντήριο πιάτων. Αλήθειες, που πρέπει να γνωρίζετε

Για πολλά νοικοκυριά στον τόπο μας, το πλυντήριο πιάτων, ακόμα αποτελεί ταμπού. Πολλές είναι οι νοικοκυρές, αλλά και οι σύζυγοι αυτών, που θεωρούν πως αν πλύνουν τα πιάτα τους σε πλυντήριο και όχι με τα χέρια τους, θα τις αποκαλέσουν τεμπέλες, ή οτιδήποτε έχει να κάνει με παντελή απουσία νοικοκυροσύνης. Αρκετοί είναι οι φίλοι, που χλεύασαν τον άλλο, όταν είδαν να χρησιμοποιεί μια τέτοια συσκευή. Δεν είναι έτσι όμως. Πρέπει να γνωρίζετε τα εξής, για να βγάλετε το δικό σας συμπέρασμα.

Το πλυντήριο πιάτων, χρησιμοποιεί θερμοκρασίες, 60-70-80 βαθμούς,  που το ανθρώπινο χέρι είναι αδύνατον να αντέξει. Έτσι, τα πιάτα, τα ποτήρια και τα μαχαιροπίρουνά μας, απολυμαίνονται καλύτερα και είμαστε πιο σίγουροι για την υγιεινή.

Το πλυντήριο, όσο και αν δεν το πιστεύετε, χρειάζεται λιγότερο νερό, για να πλύνει π.χ. 3 σερβίτσια, από ότι θα χρειαζόμασταν να τα πλύνουμε  στο χέρι. Ίσως κάποιοι πουν, ότι μπορεί να χρησιμοποιεί λιγότερο νερό, αλλά καίει περισσότερο ρεύμα. Αυτό όμως μπορείς να το αποφύγεις πια, διαλέγοντας ένα πλυντήριο υψηλής ενεργειακής κλάσης και φυσικά βάζοντάς το να δουλέψει με το νυχτερινό ρεύμα. Έτσι θα έχεις μικρότερη κατανάλωση, σχεδόν όση χρειάζεσαι, για να ζεστάνεις το νερό μόνος σου.

Για να κάνεις ακόμα μεγαλύτερη οικονομία, μπορείς να μην αγοράζεις γυαλιστικό, που κάθε λίγο θα σου ζητάει. Στην θήκη που μπαίνει το γυαλιστικό, μπορείς να βάζεις νερό με ξύδι. Έτσι και τα πιάτα θα γυαλίζουν και θα εξαφανίζονται οι οσμές, αν υπάρχουν και θα έχεις κερδίσει χρήματα.

Είναι μεγάλη ευκολία, όταν κουρασμένη η νοικοκυρά το βράδυ, δεν χρειάζεται να κάτσει να πλύνει όλες εκείνες τις στοίβες που μαζεύονται.
Τη δουλειά αυτή, την αναλαμβάνει η συσκευή, που τόσο έξυπνα σχεδιάστηκε από τον άνθρωπο! Έτσι, ο νεροχύτης μας, είναι πάντα καθαρός και... άδειος.

Τώρα μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία, που έτσι κι αλλιώς υπάρχει!

Μ. Γ.

Μια βόλτα στο μουσείο του Σαλβαδόρ Νταλί (φωτογραφίες)

Ο Σαλβαδόρ Νταλί είναι ένας από τους σημαντικότερους και σπουδαιότερους Ισπανούς ζωγράφους του 20ου αιώνα με πλούσιο ταλέντο και εκκεντρικότητα στη φυσιογνωμία του και στα έργα του. Γεννήθηκε στην πόλη Φιγκέρες της Ισπανίας, όπου βρίσκεται και το Θέατρο-Μουσείο Γκαλά-Σαλβαδόρ Νταλί για το οποίο εργάστηκε ο ίδιος την περίοδο 1960-1974 για τη δημιουργία του με σκοπό να φιλοξενεί τα έργα του.
Στα παιδικά χρόνια του Νταλί, το συγκεκριμένο κτίριο ήταν το Θέατρο της πόλης, όπου στα 15 του χρόνια φιλοξένησε την πρώτη έκθεση ζωγραφικής του. Μετά τον Ισπανικό εμφύλιο, όπου είχε καταστραφεί, ανοικοδομήθηκε από τον δήμαρχο της πόλης με τη βοήθεια του Νταλί το 1960 και με διάφορες εργασίες κατάφερε να ανοίξει τις πόρτες του το 1974 με έργα πλέον του γνωστού ζωγράφου. 
Στους χώρους του Μουσείου βρίσκεται ο τάφος του Σαλβαδόρ Νταλί.
Ας περιηγηθούμε στο μοναδικό αυτό μουσείο στην πόλη Φιγκέρες.

 

Κείμενο - Φωτογραφίες:
Ευγενία Στεφανή